Książkopedia
Advertisement

Bitwa o Skandię — czwarty tom serii Zwiadowcy autorstwa Johna Flanagana.

Streszczenie[]

Kiedy zaczyna się wiosna, Will i Evanlyn wreszcie mogą uciec ze Skandii. Evanlyn jednak zostaje porwana przez tajemniczego jeźdźca, kiedy wyszła na polowanie. Will, który prawie doszedł do siebie wyrusza za nimi. Chłopak odkrywa oddział skośnookich wojowników.

Podczas poszukiwań Willa, Halt i Horace również tropili grupę Temudżeinów, gwałtownego, koczowniczego plemienia jeżdżących konno wojowników. Ich tropy znaleźli na granicy skandyjskiej, gdzie zamiast opancerzonych toporników leżały ich ciała, przebite charakterystycznymi strzałami. Hat, który kiedyś był z Temudżeinami (jak się okazuje wykradł im konie, które stały się potem rasą hodowaną dla zwiadowców).

Wkrótce ścieżki Halta, Horace'a i Willa spotykają się. Chłopak jest niezmiernie uradowany ze spotkania przyjaciół i razem ratują Evanlyn. Jednakże, Halt zdaje sobie sprawę, że Temudżeini, chcą zaatakować Skandię, by później napaść na jego ojczyznę. Wiele lat temu już prawie tego dokonali - podbili wszystkie kraje na swojej drodze - doszli już do Galli, ale nagle zawrócili, ponieważ zmarł ich przywódca, a dowódcy wojska rzucili się by zająć jego miejsce. Teraz ponowili swój marsz ku Araluenie i podboju całego świata.

Halt, Horace, Evanlyn i Will spotykają Eraka z całą gromadką Skandian spotykają się. Halt chce iść sam na zwiady, jednak Erak upiera się, że chce iść z nim. Zwiadowca niechętnie się zgadza. Odkrywają razem gigantyczną armię, która lada dzień może przystąpić do ataku na Hallasholm. Halt przebywał kiedyś pośród tych ludzi i zna ich technikę walki, więc postanawia zostać i nauczyć Skandian jak poradzić sobie z Temudżeinami. Wiedział, że jeśli tego nie zrobi, Temudżeini łatwo pokonają Skandian, a Araluen będzie następnym celem. Dodatkowo zapewni to Willowi i Evanlyn bezpieczny powrót do domu.

Bitwa o skandię2

Wydanie II

Skandianie nie mają szansy na odparcie ataku, chyba że zaakceptują pomoc swoich zawziętych nieprzyjaciół z Araluenu. Will szkoli skandyjskich niewolników na łuczników, w zamian za bezpieczny powrót do domu. Za to Halt wyjaśnia Skandianom jak walczą Temudżeini. Zarządzą też wojnę podjazdową na wojska temudżeińskie, czyli coś czego wojownicy ze Skandii nigdy nie robili.

W tym czasie Slagor, skandyjski kapitan, knuje zdradę za plecami oberjarla Ragnaka. Odkrywa to przypadkowo Evanlyn. Kiedy Horace walczy szkoli cały dzień szermierkę, a Will pochłonięty jest tworzeniem oddziału łuczników, Evanlyn czuje się niepotrzebna i śledzi pewnego dnia podejrzanie zachowującego się Slagora. Wchodzi na jego statek i wysłuchuje jego spotkania z przywódcą Temudżeinów. Okazuje się, że ma przewieźć oddział wroga do Hallasholm, aby zaatakowali z zaskoczenia. Evanlyn udaremnia ten plan, Slagor zostaje za zdradę skazany na śmierć, a Temudżeini wysadzeni na wyspie Fallkork, gdzie sami chcieli wyjść po tym jak dręczyła ich okropna choroba morska. Skandianie odpłynęli, a oddział Temudżeinów został wysadzony na wyspie. Wkrótce jednak Ragnak, oberjarl Skandii odkrywa prawdziwą tożsamość Evanlyn - dowiaduje się, że jest ona zaginioną księżniczką Araluenu, Cassandrą. Po tym jak jego syn zginął w walce w Cierniowym Lesie za Morgaratha złożył on przysięgę Valom wytępienia rodziny królewskiej Araluenu. Udaje się jednak przekonać oberjarla, żeby sprawą zajął się po bitwie.

Kilka dni później dochodzi do starcia. Łucznicy wyszkoleni przez Willa okazują się być kluczem do osiągnięcia przewagi nad liczną armią Temudżeinów. Stepowych jeźdźców na początku bitwy było ponad cztery razy więcej niż Skandian, ale już po pierwszym starciu ich liczba zmniejsza się o 1/4. Łucznicy Willa działają automatycznie. Wcześniej, nauczyciel nauczyć ich kilku pozycji strzeleckich i teraz, ciągle wykrzykuje z której mają strzelać. Kiedy już oddadzą strzał, zakrywa je inny człowiek z tarczą i w ten sposób chroni towarzysza przez nieprzyjacielskimi strzałami. Cassandra wykonuje inne zadanie - mówi czy żołnierze przygotowani są już do oddanie następnej salwy.

Skandianom bardzo pomogła taktyka Halta. Ostrzegł on oddziały skandyjskie przed pozorowanymi ucieczkami, które mogły doprowadzić do klęski Skandian. Temudżeini udawali, że się cofają, przeciwnicy łamali szyki, aby ich ścigać, a wtedy przybysze ze wschodu dokonywali szybkiego zwrotu i jak burza atakowali pochłoniętego w chaosie przeciwnika. Teraz tego nie było. W

Temudżeiński dowódca wie, że jeśli stracą choćby jeszcze raz taką samą liczbę żołnierzy, nie będą w stanie dokonać inwazji na Araluen, a następnie wrócić do ojczyzny. Nakazuje wysłać wszystkich kaidżynów do zlikwidowania łuczników. Kaidżyni byli przypisani do każdej pięćdziesiątki wojowników. Strzelali oni z zakrzywionych łuków i ich zadaniem było eliminowanie dowódców wroga. Oddział Willa ciężko przechodzi atak, ale bitwa była wygrana - po kilku potyczkach nakazuje odwrót. Oberjarl Ragnak ginie w końcowej fazie bitwy. Jego następcą zostaje Erak.

Zgodnie z obietnicą odwozi Aralueńczyków do ojczyzny. Zostaje podpisany traktat między Skandią a Araluenem na czas 5 lat, na mocy którego w Skandii stacjonować będzie oddział aralueńskich łuczników na wypadek powrotu Temudżeinów. Skandia natomiast zobowiązuje się do nie przeprowadzania bardziej zorganizowanych działań wojennych, niekorzystnych dla Araluenu. Duncan tak się cieszy z bezpiecznego powrotu swojej córki, że odpuszcza Haltowi jego roczną banicję i na powrót przyjmuje w szeregi zwiadowców. Król wyróżnia Willa i proponuje mu zwierzchnictwo nad królewskimi łucznikami, ale chłopak odmawia. Za to Horace zostaje pierwszym rycerzem i obrońcą następczyni tronu, Cassandry i odtąd zamieszkuje razem z nią w Zamku Araluen.

Advertisement